Wat zijn er weer veel grote én kleine momenten geweest die ik zo graag even wilde vastleggen op de foto.
’s morgens prachtige spinnenwebben.
Phileine en haar gele zonnebril! Onafscheidelijk! (ook nog in november hihi)
Madelief haar zelfbedachte prject voor de vluchtelingen.
Het raakte haar enorm toen ze het jongetje op het strand zag liggen, levenloos.
Ik vond het vreselijk dat ze dit nieuws al met haar 8 jaar moest zien op school.
Daar kan ik trouwens wel een blogje over schijven…maar de woorden komen er niet zo gemakkelijk uit..
Maar goed, ze verzon tussen de midden nog deze actie.
Voor iedereen een gevouwen doosje.
de juf in de klas ging er allereerst niet op in wat ook best een teleurstelling was maar in de kerk mocht ze erover vertellen.
En dat dééd ze, voorin de kerk en zong een lied!Ik stond versteld, was diep ontroerd.
Had dit eigenlijk niet verwacht. Maar dit raakte haar, en Hij gaf haar de moed en blijdschap om het te zeggen én te zingen.
Zo voelde het in ieder geval.
Wat krijg ik vaak lessen door goed naar onze meiden te kijken én te luisteren.
Maandagmiddag, de middag dat ik deze twee vriendinnenzusjes samen even thuis bij mij heb.
Ik besloot naar het vernieuwde dierenparkje te gaan.
Hertje is trouwens de favoriete naam van Phileine haar knuffels en poppen.
En haar kindje gaat ze later zo noemen 🙂
Ons huis werd op een zaterdagochtend zomaar een hotel:)
We gingen een dagje naar de dierentuin.
Wat moet ik toch wennen aan die prijzen!!!
Maar we hebben er wel echt volop van genoten.
Hier stoppen we echt even voor, wat een kleur!!!!
Haar allereerste boekenbespreking.
Ze wordt nu echt groot, ons grote meid in groep 5.