Zon!

Heerlijk zo’n dagje zon die je toch nog zomaar even krijgt.

Zo begon onze dag ( tijdens rondje met hond)

Ik was eerst zo druk met van alles binnen dat ik bijna niet doorhad hoe heerlijk het buiten was!

En nog even met jongste naar het consultatiebureau, nou ja even….ja dit keer was het echt even.
We stonden met een half uur al weer buiten!

Meestal vind ik het een gestress en het is er altijd zo ontzettend benauwd!
Nu liep alles op rolletjes, jongste stapelde keurig een toren van haar blokjes en gooide met de bal zoals het van haar verwacht werd hi,hi.

Het is wel een klein meisje maar dat hoort helemaal bij haar bouw, helemaal goedgekeurd dus!

Verder doe ik de meeste dingen wel aardig op mijn gevoel en dan gaat het altijd het beste.

Fijn als je mensen spreekt die dat dan helemaal begrijpen.

Tussen de middag gezellig samen een broodje buiten gegeten.
Man werkt sinds een paar weken een paar dagen thuis.
Heerlijk om tussendoor samen even koffie te drinken en samen te eten.
Ook erg leuk voor oudste als papa mee kan eten als ze uit school komt.

Geniet momenten

Geniet momenten…

‘Vakantie’ spelen in de circustent met je zusje
 met een zakje chips en drinken.

Oudste die gék is van mais maar helemaal

van een echte maiskolf!!

Met ogen dicht genieten zoals je ziet.

Op een zonnige zondagmiddag ineens door
een enorme regenbui fietsen in de bakfiets!

En de liefste man en vader trots zien met z’n dochters!

Dankbaarheid!

Al weken ben ik niet meer zo actief aan het bloggen, maar meer dingen liggen hier wat achter…
Niet helemaal zonder ‘ geldige reden’…….

Ik ben ook al weken misselijk, erg moe en alles wat daarbij hoort!’
Want….we krijgen er een kindje bij!
Onze dochters krijgen een broertje of zusje!

We zijn heel erg blij maar vooral ook erg dankbaar.
Het is niet altijd zo vanzelfsprekend voor iedereen.
het was ook niet zo vanzelfsprekend voor ons.

In het verleden meegemaakt hoe anders het kan gaan.
Hoe kapot en verdietig je dan kan zijn.
Hoe je in je hart een leegte kan voelen, je hart doet bijna letterlijk pijn.

Toe ik zwanger was van jongste vond ik het daarom ook zó spannend.
Met 20 weken durfde ik pas wat te kopen.
Toe ze geboren werd kwam er na een paar dagen zo’n ontlading dat we eindelijke ons 2e kindje hadden.
Tranen van geluk en opluchting.

Nu is het allemaal zo anders.
Het is dan nooit meer zo zorgeloos als bij onze oudste.
Maar we zijn heel blij en dankbaar dat onze wens voor nog een kindje zo snel waarheid mocht worden.
Dat alles gewoon goed was.
We de 1e vroege echo al een hartje zagen
We de 2e echo weer een kloppend hartje zagen en bewegende armpjes en beentjes!

En gisteren voor het eerst geluid!
De setting was minder romantisch, een huilend meisje en veel drukte maar..
bleef ik bij de echo heel nuchter en allert of ik alles zag kloppen en bewegen, sprongen er nu tranen in mijn ogen!
Alsof dit kindje wilde zeggen, mijn 2 zussen zijn er wel, maken drukte en geluid maar IK hoor ook bij jullie gezinnetje.

Ja, je hoort er zeker bij klein lief kindje.
Ik wil zo graag dat je veilig in mijn buik gaat groeien, je bent zó welkom!

En wat fijn om te weten ik weet dat Hij er elke minuut bij is.
Dat maakt mij rustig en vol vertrouwen.

In de zwangerschap van onze oudste maakte ik ’s nachts (kladblokje lag altijd naast mijn bed) dit gedichtje.

Wat een groot Wonder dat Hij je liet groeien.
Wat een groot Wonder dat Hij voor je zorgde iedere dag!
Wat een Groot Wonder en wat bén je bijzonder!

Lieve Madelief, vandaag is de mooiste dag!

Het gedichtje hebben we op haar geboortekaartje gezet.

Wat heeft het nu nog méér betekenis ook weer voor dit kleine wondertje.

Het normale ritme

Hoe heerlijk is is als je vakantie hebt zo héérlijk kan het weer zijn als alles weer begint.
We hebben genoten van wekkerloze ochtenden, lange pyama ochtenden…..
Natuurlijk de vakantie in Italie.

Maar de laatste week werd hier nogal veel gehangen.
Samen met oudste de dubloblokjes weer op de kast gezet.
Elke ochtend als je wakker wordt mocht er een blokje af.

Maandag ging de wekker weer!
Ik vind het heerlijk om te weten dat ze geniet op school, dingen leert en ’s middags weer gezellig thuis is.
Ik had gedacht dat de zussen elkaar erg zouden gaan missen maar dat valt reuze mee.
Ons jongste meisje kan nu weer heerlijk spelen met al het speelgoed van haar grote zus.

En ze zijn weer blij als ze ’s middags weer samen zijn.

En ik?……ik moet mijzelf nog even flink aanpakken en mijn to do list echt eens gaan afwerken!!